Kun je een persoonlijk verhaal in een sciencefictionjas stoppen? Ja hoor. Vraag maar aan Bodil Matheeuwsen. Zij mocht haar scenario van Verdwenen Dagen tot in de montagekamer volgen en zag haar gedroomde hoofdrol (Georgina Verbaan die als virtual reality-surrogaat haar eerste verliefdheid op een meisje herbeleeft) uitkomen.

Door: Anton Damen

Videoland Academy draait om talentontwikkeling van nieuwe schrijvers. Dus, om het in film-creditsferen te stellen: introducing... Bodil Matheeuwsen!

"Als kind woonde ik om de hoek van de Filmacademie. Dáár wilde ik later naar toe, naar die school waar allemaal mooie mensen inliepen en waar heel groot FILM en TV op de gevel stond. Na het vwo deed ik toelatingen voor een schrijfopleiding. Ik werd overal aangenomen, behalve op de Filmacademie. Auw. Ik deed Open Studio -een erg leuke speeltuin- en ging naar het Sint Lukas in Brussel voor een scenario-opleiding. Twee jaar later mocht ik wel aan de Filmacademie beginnen, en kon ik weer terugverhuizen. Na mijn afstuderen sloot ik me aan bij schrijverscollectief Winchester McFly, waar ik tijdens mijn stage al had meegewerkt aan Ares."

Hoe blij was je met het vastgestelde genre?

"Ik ben een echte genrefanaat. In de Nederlandse film is lange tijd veel te weinig aandacht geschonken aan genreproducties -als je de jeugdfilm even buiten beschouwing laat, want daar is voor fantasie wel plaats. Uiteraard had ik nog geen noemenswaardige ervaring met het schrijven van sciencefiction. Maar dat je een menselijk thema onderzoekt aan de hand van een technologische uitvinding... dat smaakte naar meer! En het is wel ‘grounded sci-fi’ hè? Het is bevrijdend dat je het voor je verhaal niet hoeft te hebben van ruimteschepen en exotische werelden. Verdwenen Dagen gaat vooral over nostalgie en melancholie. Voor mij is het dus belangrijker dat de kijker in die emotionele laag meegaat, in plaats van geïmponeerd te worden door visual effects."

Is jouw talent ook daadwerkelijk ontwikkeld in dit hele traject?

"Absoluut. Niets zo leerzaal als meters maken. Je gunt elke jonge maker een traject als Videoland Academy. Ook omdat het als een warm bad voelt: opeens mocht ik bedenken wat ík wilde vertellen. Zoveel artistieke vrijheid is een groot goed, net als de tijd en middelen die in je worden geïnvesteerd. Videoland Academy focust zich helemaal op de schrijver.
Doordat je in het hele proces betrokken wordt, leer je ook met andermans ogen naar jouw scenario te kijken. Die van de regisseur bijvoorbeeld. Wat pikt die op van papier, welke keuzes worden er in de montagekamer gemaakt? Het is enorm waardevol voor iemand die aan het begin staat om te leren wat een regisseur van jou en jouw script verwacht. Het klikte tussen mij en Jim Süter. Ik was onder de indruk van zijn visie, inzicht in de personages en fijngevoeligheid. Een scenario is en blijft iets anders dan een film. Ik wilde deze film bewust niet zelf regisseren, maar er zit wel veel van mezelf in. Het was prettig dat Jim echt naar me luisterde. Dat betekent niet dat hij me in alles moet volgen. Een regisseur mag me ook verrassen in de uitwerking. Juist leuk!
Daarnaast kreeg ik goede begeleiding van Dokter Script. Voor elk scenarioprobleem is er wel een coach. Verdwenen Dagen was door het concept en de verschillende tijdlijnen soms een abstracte puzzel. Fijn als professionals je dan helpen al die informatie te filteren. Ik heb tijdens het schrijven zelf veel uit moeten vogelen, maar het is een luxe dat je dat kunt doen in de wetenschap dat er voor elk vraagstuk hulplijnen klaarstaan."

Wat gaat de toekomst brengen?

"Ik ben nu nog aan het schrijven, schrijven, schrijven: aan in te dienen plannen en aan een horrorserie, een boek en een webserie. Jim en ik werken ook nog aan een speelfilm. En wat betreft de zeer nabije toekomst: in september neem ik twee weken vrij. De ene week blijf ik thuis in mijn pyjama, de andere week ga ik me helemaal in het NFF storten. Daar gaat Verdwenen Dagen in première. Dat wil ik heel bewust ervaren, en niet als tussendoortje terwijl er allerlei deadlines door mijn hoofd spoken. En uiteraard ook om lekker heel veel films te bekijken. Ik heb een prachtige tv, echt een genot om naar te kijken, maar het witte doek blijft magisch."

Naar welk ander Videoland Academy-project kijk je het meest uit?

"We hebben niet elkaars scenario gelezen, dus ik kan moeilijk kiezen. Van Jan Verdijk van Indringer vond ik zijn eerdere korte werk geweldig, met Edson Da Conceicao die coregie deed van De Sterfshow studeerde ik samen af. Het leuke is dat alle drie de fictiefilms van deze editie volgens mij heel divers zijn. Dus heel eerlijk? Ik ga ze allemaal kijken. Maar ik kijk met meest uit naar mijn eigen première!"

Welke film zouden kijkers op Videoland na De Sterfshow kunnen kijken voor een ultieme double bill?

"Her van Spike Jonze, want ook daarin gaat het over hoe technologie een oplossing probeert te bieden voor onze groeiende eenzaamheid. Maar een nostalgische coming of age-film zonder sciencefiction is ook een goede combinatie."

Lees meer over Verdwenen Dagen