Ga naar inhoud
Interview

De 7 Gouden Vragen aan.. Shariff Korver

Shariff Korver fotograaf Joes Brauers liggend Foto: Joes Brauers

In de rubriek De 7 Gouden Vragen Aan… stellen we vragen aan makers uit de wereld van film, tele­visie en digi­tale cultuur. Dit keer spraken we Shariff Korver over het de door hem geregis­seerde ­film Do Not Hesitate, zijn vak en de Neder­landse film.

Do Not Hesitate is een van de zeven landelijke festivalpremières tijdens het Nederlands Film Festival. Op zaterdag 25 september gaat de film in première. Koop hier je tickets voor de première bij jou in de buurt.

1. Wat is voor jou het meest memorabele moment uit je carrière tot nu toe?

De draaiperiode van Do Not Hesitate was er eentje om niet snel te vergeten. De hoofdlocatie was op een paar duizend meter hoog, tussen de bergen. Om daar te komen moesten we elke dag 45 minuten heen- en terugrijden door een prachtig landschap. We verbleven met z’n allen in een klein en afgelegen Grieks dorpje, waar bijna alle mannen bewapend en in militaire kleding rondliepen. Een erfenis die de bewoners van hun voorouders kregen, nadat dat dorp tijdens de 2e wereldoorlog hard getroffen was door de nazi’s. Nooit meer zouden ze aangevallen worden, dus lopen ze 75 jaar later nog steeds met wapens rond. Dat wij uitgerekend daar een film met geweren en uniforms kwamen draaien was pure waanzin.


Het doet ook iets voor de verbinding als je ver van huis gaat filmen. Na een draaidag ga je niet naar huis, maar ga je samen eten, repeteren, sporten, films kijken, etc. Je hebt daar niemand anders behalve elkaar. In die paar maanden dat we daar waren werden we een soort familie, met de nodige ups en downs. Filmmaken gaat vaak onder grote druk en met veel tegenslag - denk aan draaidagen die verloren gingen aan windstormen, of een acteur die in het ziekenhuis moest verblijven door een heftige ontsteking. Samen tegen weerstand vechten brengt mensen samen, en ik voelde bij iedereen de absolute wil om er met z’n allen iets magisch van te maken, zowel van de film als van ons verblijf daar, iets wat eigenlijk niet meer van elkaar te onderscheiden was.

2. Wat weet niemand over jouw vak?

Dat je als regisseur je eigen film misschien wel honderd keer ziet voordat die überhaupt af is.

3. Welk talent uit jouw vakgebied moeten we in de gaten houden?

Het barst op dit moment van nieuw en veelbelovend talent in filmland Nederland. Maar als ik iemand moet uitlichten dan noem ik Zara Dwinger. Je zou kunnen zeggen dat ik bevooroordeeld ben omdat ze mijn vriendin is, maar juist omdat ik haar van dichtbij meemaak kan ik beamen hoe getalenteerd zij is. Ze combineert een interessante visie op haar onderwerpen met een eigenheid in stijl die heel verfrissend is. Haar film Het meisje dat vervloekt was (gemaakt in de reeks Onze Straat), draait dit jaar op het NFF en is een absolute aanrader.

4. Welk personage uit een van je films zou je willen zijn?

In een zekere zin zit in al mijn hoofdpersonages een beetje van mijzelf, maar ik zou geen van hen willen zijn. Ik probeer namelijk altijd mijn personages onherroepelijke fouten te laten maken. Ik doe hen meer pijn dan ik zelf aankan, haha.

Ik heb niet één favoriete film, maar de documentaires van Heddy Honingman komen nu meteen in mij op. Zij heeft een paar echte parels gemaakt”
--Shariff KorverPortret van Shariff Korver

5. Welke collega nomineer jij voor een Gouden Kalf?

Ik nomineer Omar Alban, de jonge acteur uit Do Not Hesitate. Omar barst van talent en is een hele slimme en fijne acteur om mee samen te werken. Hij is nog onbekend bij een groter publiek en ik hoop dat dat na deze film gaat veranderen. Niet om zijn bijzonder, persoonlijk verhaal - hij is hier naartoe gekomen als vluchteling en woont hier pas een paar jaar - maar vanwege de steengoede acteerprestatie die hij heeft neergezet in deze film.

6. Wat is jouw favoriete Nederlandse film?

Ik heb niet één favoriete film, maar de documentaires van Heddy Honingman komen nu meteen in mij op. Zij heeft een paar echte parels gemaakt, zoals Crazy over de trauma's van Nederlandse soldaten en Metaal en Melancholie over taxichauffeurs in Peru. Films die ik niet snel zal vergeten.

7. Wat is jouw favoriete herinnering aan 41 jaar NFF?

Tot nu toe waren de Nederlandse premières van mijn films altijd op het NFF, dan laat ik de film voor het eerst zien aan vrienden, familie en collega’s. Daar heb ik bijzondere herinneringen aan, en daarom wordt deze editie ook weer zo spannend voor mij. Na anderhalf jaar kan ik eindelijk de film laten zien aan mensen die me dierbaar zijn.

ga terug