Ga naar inhoud
Film Awards

Juryrapport Gouden Kalf voor Beste Interactive 2020

Jury: Nanna Verhoeff, Bogomir Doringer, Kaweh Modiri


In tijden waarin saamhorigheid en sociale connecties worden uitgedaagd en onderbroken, worden we opgeroepen om technologie en creativiteit opnieuw uit te vinden. Dit is niet alleen nodig om een diverser en inclusiever publiek te bereiken, maar ook voor het voortbestaan van de culturele sector zelf. Deze prijs erkent het belang van (film)makers, verhalenvertellers en kunstenaars die de moed en nieuwsgierigheid hebben zich met nieuwe kunsten en digitale media bezig te houden, om nieuwe vormen van verhalen en kennisproductie te ontwikkelen.


Het werk van de kanshebbers van deze vijfde editie van de Interactive competitie weerspiegelt de huidige stand van zaken op dit gebied. Alle geselecteerde projecten tonen een hoog niveau van artistieke authenticiteit en professionaliteit, en zijn gebaseerd op grondig en uitgebreid onderzoek. In sommige gevallen maken de projecten gebruik van het persoonlijke geheugen en individuele verhalen om bredere gemeenschappen een stem te geven. De werken zijn interdisciplinair en integreren verschillende combinaties van design, architectuur, animatie, film en beeldende kunst en maken gebruik van de interactieve mogelijkheden van nieuwe materialen, van visuele technologieën en digitale platforms. De diversiteit van de werken omvat een scala aan media en interfaces, variërend van Virtual Reality, en multi-platform live performance, tot hybride animatie, online interactieve documentaire en grootschalige immersieve installaties. Bovendien activeren en combineren de werken verschillende niveaus van betrokkenheid. Werken die ons uitnodigen om te spelen en te experimenteren, om te verbinden en samen te werken, om te voelen en te reflecteren op de impact van hedendaagse maatschappelijke kwesties op ons leven.


Met het grote aantal jonge makers in de selectie van dit jaar zien we een nieuwe generatie creatieve professionals, die zich niet alleen toeleggen op de ontwikkeling van het gebied van interactieve kunst en media zelf, maar ook middels hun creatieve werk de wereld mede-vormgeven door het aanpakken van urgente sociaal-politieke kwesties.


Inktzwart - Iris van der Meule (Iris van der Meule)


In een niet-lineaire ruimtelijke vertelling neemt dit VR-project ons mee door het decor van de crash van MH17: een zonnebloemveld in de Oekraïne. Dit goed uitgewerkte atmosferische verhaal, vormgegeven in een poëtische beeldtaal, verbindt ons op een onverwachte en ontroerende manier met de tragische gebeurtenis en het landschap daaromheen. Minimale zwart-wit tekeningen zijn gebruikt om de omgeving te creëren, wat een suggestie wekt van onvolledigheid, een gevoel van leegte, vluchtige tijd en herinnering. Voorwerpen van de slachtoffers zoals een camera, vliegticket, een teddybeer of een bril drijven rond als sporen van wat er verloren is gegaan. Door deze objecten vast te pakken, vast te houden en los te laten kunnen we binnen de gebeurtenis navigeren. Uiteindelijk kunnen we in de virtuele ruimte een witte roos achterlaten als teken van onze aanwezigheid en medeleven. De keuzes voor de interactie zijn goed geschetst, intuïtief en nauwkeurig, waardoor een digitale herinneringsplek en een monument voor de verloren gegane mensenlevens ontstaat.


Weightless Bricks Act II: Collaboration - Paula Strunden en John Cruwys (Soft Bodies)


Het werk creëert een veilige ruimte voor de mens, zijn doen en laten. Het publiek wordt uitgenodigd om twee cirkels te betreden die op de grond liggen voor een blauwe muur. De kleur suggereert een eindeloze horizon van een digitale tuin waarin één of meerdere gebruikers door middel van een VR-set de tuinbeleving kunnendelen. De interactie en onderdompeling wordt ondersteund door sculpturale, materiële tuingereedschappen. Als toeschouwers buiten de VR-installatie kunnen we genieten van het plezier om twee mensen te zien fluisteren, brainstormen of chatten in de nacht, terwijl we genieten van de vruchtbaarheid van deze surrealistische, collaboratieve interactie. Voor hen in de VR-ervaring zorgen de nabijheid en de fragmentatie van de lichamen voor een intieme herinnering, comfort en sensualiteit, terwijl de zonsondergang het landschap in brand steekt. In tijden waarin fysieke verbindingen worden uitgedaagd en geherdefinieerd door technologische ontwikkelingen, biedt dit werk een utopische setting en zoekt het naar nieuwe manieren om een ruimte te delen terwijl de gebruikers mijlenver van elkaar verwijderd zijn.


Nerd_Funk: Fase 1 - Ali Eslami, Mamali Shafahi


Met dit VR werk trekken de kunstenaars ons mee in een spannende en aangrijpende reis in de diepte van onze grimmige, hedendaagse online maatschappij. In twee hoofdstukken combineert het werk de visuele en lichamelijke intensiteit van pretparkattracties en nachtclubs. Het beeldveld creëert een gevoel van ruimte dat steeds groter wordt. We worden omringd door rottende lichaamsdelen en een eindeloze stroom reproduceerbare digitale beelden die de makers uit Instagram hebben gehaald en in de VR-wereld hebben gearchiveerd. Als we ons durven omdraaien en goed kijken zijn we getuige van carnavaleske sculpturen, die zijn versmolten met schermen die details van menselijke lichamen tonen. We worden gedwongen te synchroniseren met de pulserende monotonie van het macabere exhibitionisme terwijl we hulpeloos naar neerdalende pillen en ballonnen zwaaien. We bevinden ons middenin een griezelig, zo niet morbide en claustrofobisch universum. Deze verslavende ervaring dompelt ons onder in een rauwe en eerlijke realiteit van hedendaagse lichamen en media.

ga terug