Na twee korte films en schrijfwerk voor webseries mocht Paul de Vrijer helemaal losgaan op het scenario voor De Sterfshow. Het geestige is dat het qua tone of voice (vette horror én vette humor) eigenlijk in het verlengde ligt van de verhalen die hij als jochie al verzon. Nieuw is de emotionele lading en een satirische spiegel die hij de kijker voorhoudt.

Door: Anton Damen

Videoland Academy draait om talentontwikkeling van nieuwe schrijvers. Dus, om het in film-creditsferen te stellen: introducing... Paul de Vrijer!

"Het is een cliché van jewelste, maar ik schrijf al vanaf jongs af aan. Op de basisschool stond ik op het podium met een verhaal over hoe de hele klas gruwelijk over de kling werd gejaagd -inclusief mezelf trouwens. Er zullen vast wat ouders in het publiek hebben gezeten die dachten 'wat is dat voor maf kind', maar mijn ouders hebben me altijd aangemoedigd. Pas tijdens mijn studie psychologie ontdekte ik dat je van schrijven ook je beroep kon maken. Ik heb twee korte films geschreven en meegewerkt aan webseries als De slet van 6vwo. Het grappige is dat ik nog steeds dezelfde soort verhalen schrijf als ik als kind deed. Verhalen vol onverwachte wendingen, met humor, horror en een cynisch sausje."

Hoe blij was je met het vastgestelde genre?

"Geweldig blij! Sciencefiction is naast horror mijn favoriete genre. Maar ook iets dat je veel te weinig in Nederland ziet. Ik schrijf wat ik zelf graag zou willen zien. Ik liep al tijden met het idee van De Sterfshow, maar Videoland Academy was dus dé kans om er iets mee te doen. De Sterfshow is grounded scifi, geïnspireerd door de Arnold Schwarzenegger-film The Running Man en natuurlijk ook The Purge met een snufje The Fugitive, maar daarnaast óók geïnspireerd door de maatschappelijke trends die me in Nederland opvielen. We leven in een wereld waarin reality tv en talkshows een grote rol zijn gaan spelen in de beeldvorming. De Sterfshow maakt duidelijk hoe gruwelijk snel mensen op de digitale brandstapel kunnen belanden. Het concept werd steeds relevanter, want pas na het schrijven ontstonden de mediarellen rondom Bilal Wahib en Famke Louise."

Is jouw talent ook daadwerkelijk ontwikkeld in dit hele traject?

"Videoland was gelijk enthousiast over het concept, maar zag ook kansen om het project sterker te maken. In het proces is erg ingezet om er het maximale uit te halen. Er was vertrouwen in dat de film duister en komisch zou zijn, maar de hamvraag was of het drama de kijker ook zou ráken. Aan die emotionele lading heb ik met scriptbegeleiding lang geschaafd, rewrite na rewrite. Uiteindelijk is versie twaalf gefilmd. De eerste twee aktes bleven grotendeels hetzelfde, maar het einde ging door de begeleiding flink op de schop. De belangrijkste les was: focus op de personages. Blijf denken en schrijven vanuit hun perspectief. Vertrouw op hun emoties. Met mijn psychologie-achtergrond vond ik dat bijzonder tof. Tijdens een workshop op IFFR leerde ik hoe je ook in Europa imposante sciencefictionproducties kunt maken, mits je concept creatief is. Het fijne van de link met filmfestivals is dat je daar naast ideeën ook direct contacten opdoet. Je praat meteen met mensen uit alle hoeken van de wereld. Dat geeft het gevoel dat de deur openstaat."

Wat gaat de toekomst brengen?
"Ik zou heel graag aan de slag gaan met een genreserie. Op dit moment werk ik ook aan een sf-horrorfilm, waarbij ik de regels die ik tijdens de Academy leerde toepas. Ik ben erg benieuwd hoe de kijkers straks op De Sterfshow reageren. En als ze in Hollywood een remake willen maken? Nou, als iemand als Jason Blum met die boodschap belt, ga ik natuurlijk helemaal uit mijn dak."

Naar welk ander Videoland Academy-project kijk je het meest uit?

"Zoals Jan Verdijk Indringer pitchte, klonk het als The Lighthouse meets The Thing meets Annihilation. Drie keer raak dus. Door Videoland Academy hebben Jan en ik elkaar beter leren kennen, en we hebben al gespard over een mogelijke samenwerking."

Welke film zouden kijkers op Videoland na De Sterfshow kunnen kijken voor een ultieme double bill?

"The Purge, want die ligt thematisch gezien in het verlengde van De Sterfshow. Beiden gaan over mensen die afgeslacht worden door een politiek systeem. Maar ik zou ook graag mijn favoriet willen noemen: Snowpiercer. Geen grounded, maar high concept sciencefiction met super gestileerde scènes, politieke ondertonen en wilde personages. Geweldig!"

Meer over De Sterfshow