Als net afgestudeerde maker binnen de richting fotografie aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten heeft filmmaker Linus Kropp nog weinig netwerk in de filmindustrie. De NFF Talentdag was voor hem dan ook de uitkomst om zich hier beter in te verdiepen.
‘Ik zie mezelf als documentairemaker, maar soms zit de waarheid meer in het fictieve dan in de realiteit.’ In zijn films zoekt Linus graag de grens op tussen fictie en documentaire. Zijn afstudeerfilm Martin Malibu moest oorspronkelijk een parodie zijn van West-Friesland, de regio waarin de filmmaker is opgegroeid, in de vorm van een absurdistische musical. Linus’ beste vriend Marnix vertolkte de rol van Martin Malibu, een wannabe Georgebaker-achtige artiest. Tijdens het maken van de film begon Marnix zich echter steeds meer als het personage van Martin te gedragen, ook buiten de filmset. Linus besloot dit te verwerken in de film waardoor deze langzamerhand veranderde in een documentaire die dit proces vastlegde.
Linus hoopt in de toekomst met zijn films regionale verhalen te blijven vertellen. Hij wil kleine gebeurtenissen uit de provincie op een grote manier vertellen zonder dat ze worden ondergesneeuwd door de grote verhalen uit de randstad. Het personage als Martin Malibu leeft eigenlijk een heel klein provinciaal leven, maar tegelijkertijd vertelt zijn leven een heel dramatisch verhaal vol grootheidswaanzin. ‘Ik vind de regionale verhalen veel interessanter dan wat zich in de stad afspeelt, het sentiment wat er speelt is heel anders.’
Geïnspireerd door de voorpagina van een regionaal dagblad gaat Linus’ volgende film over een schip dat tijdens de overtocht naar Friesland voor de haven van Hoorn is gezonken.Samen met zijn broer, die tevens modelbouwer en architect is, zal de film het verhaal vertellen vanuit het perspectief van de verschillende betrokkenen bij deze gebeurtenis.
Ervaring NFF Talentdag
De NFF Talent Speeddates waren voor de filmmaker een erg nuttige ervaring. Zo heeft hij nu een hele waslijst aan dingen die hij in de toekomst uit kan gaan zoeken, waar hij eerder nog geen weet van had: Hoe je bijvoorbeeld een producent zoekt, contact maakt met een omroep en wat voor filmfondsen er allemaal zijn. De online speeddates waren voor Linus in het begin even inkomen, maar gingen gaandeweg steeds soepeler. Er waren 14 speeddate rondes met verschillende namen uit de industrie, waar hij zichzelf telkens opnieuw in een korte tijd moest voorstellen. ‘Het lukte steeds beter om korter en bondiger te vertellen wat je nou precies doet als maker en waar je nou precies mee bezig bent, dat was heel leerzaam.’
De speeddates waar de filmmaker van tevoren het meest naar uitkeek waren met Topkapi Films, 3Lab, Room For Film en Interakt. Deze gesprekken ervoer hij ook als het meest nuttig voor zijn toekomstige filmcarrière omdat ze het meest aansloten bij het type film dat hij maakt en hem wellicht in de toekomst zouden kunnen helpen. De andere gesprekken vond hij vooral heel interessant om te leren wat deze mensen deden in de filmindustrie en om tips in de goede richting van te krijgen.
Tekst: Valerie Hoffmann
