Aankomende Nederlandse scenario- en regietalenten kregen op 29 september 2018 deskundige feedback op hun scripts en filmplannen in ontwikkeling. De aanwezigen werd ook aangeraden om de netwerkmogelijkheden te benutten die dit evenement, en NFF Professionals in het algemeen, te bieden heeft.
Door Nick Cunningham
Het evenement was vruchtbaar voor jonge filmmaakster Carlijn Fransen, die feedback kreeg op De Onopvallende Gast (werktitel), die zich volgens haar “ergens op de grens tussen film en beeldende kunst” beweegt en bedoeld is om “het publiek door elkaar te schudden.”
“Voor mij is dit ook een kans om de Nederlandse filmindustrie wat beter te leren kennen, want ik kom van de kunstacademie en ben op zoek naar een producent,” verduidelijkt ze. “Ik heb goede reacties gekregen. Het was mooi dat ze alles zeiden wat ik zelf al een beetje wist, wat betekent dat je min of meer op de goede weg zit. Ze wezen me precies op die punten waar ik me enige zorgen over maakte of nog aan werk. Het voelde als een bevestiging en ze hebben me ook geholpen door namen te geven van mensen met wie ik contact op kan nemen om hulp te vragen, en om een producent te vinden die het aandurft om deze zeer ambitieuze film te maken.”
Ook beginnend scenarioschrijver Roel van Eijk, aanwezig om zijn “absurdistische” script over een aan ADHD lijdende crematoriumdirecteur die afglijdt naar een “emotionele afgrond” te bespreken, stond te popelen om de ontvangen adviezen meteen op te volgen. Uit de feedback kwam naar voren dat hij zijn verhaal filmisch gezien levendiger moet maken, en zijn hoofdpersonage wat actiever. “Het advies werd gegeven vanuit menselijk perspectief. Nu wil ik er alle zooi uithalen [uit het script]. De ervaring was niet alleen vruchtbaar voor de feedback, maar vooral voor de netwerkmogelijkheden en de professionele aanbevelingen die ik kreeg.”
De jonge producente Emma Kuijper (DOXY) was aanwezig om nieuwe talenten te ontmoeten, omdat haar op documentaires gerichte bedrijf het palet wil uitbreiden met fictie. “Ik vond het erg divers, de ideeën zijn erg verschillend en het is altijd goed om nieuwe filmplannen te bespreken. Het is goed om samen over de ontwikkeling te praten en hoe de visies van een aantal mensen op één lijn gebracht kunnen worden.”
“Het is interessant om te horen wat experts en moderators over de projecten te zeggen hebben, omdat ze een ander perspectief hebben dan ik, zowel op het script als op het totale pakket,” vult ze aan, daarmee onderstrepend hoe zulke ervaringen haar mening over en benadering van filmplannen beïnvloeden. “Ik leer er ook van (van de ervaringen).”
Scenarioschrijver Jeroen Scholten van Aschat benadrukt hoe goed een dergelijk evenement werkt voor talenten die niet de standaardroute hebben afgelegd via de filmacademie. “De netwerkmogelijkheden hier zijn erg belangrijk. Als je bent afgestudeerd aan de filmacademie heb je al een netwerk, voor anderen kan dat best moeilijk zijn. De Nederlandse filmwereld is net een dorp. Als je erin zit, ken je iedereen, maar als je erbuiten staat, kom je er moeilijk tussen. “Maar ik zag vandaag een deelneemster (die niet van de filmacademie kwam) die onmiddellijk na de bijeenkomst voorgesteld werd aan een producent. Dat is meteen de eerste stap op haar toekomstige pad.”
Moderator Dorien van de Pas, Hoofd van New Screen NL bij het Filmfonds, was enthousiast over haar eerste deelname aan dit evenement. “Wat ik echt goed vind aan dit concept is dat het een kleinschalige, veilige omgeving is voor jonge talenten die zich kwetsbaar voelen bij het pitchen van hun projecten en bij het vragen om feedback op zowel hun plannen als hun aanpak. Ze kregen ook suggesties over mensen met wie ze contact zouden kunnen opnemen, zoals producenten en schrijvers.”
“Ik leidde de gesprekken aan een tafel met zes verschillende projecten en zag dat de feedback van de deskundigen geweldig was, heel eerlijk geformuleerd, na het stellen van simpele vragen over het hoe en waarom. Wat de jonge talenten betrof, vond ik dat er veel vragen waren waaraan ze niet gedacht hadden, omdat ze nog geen sterke zelfreflectie ontwikkeld hebben. Dit was misschien wel de eerste keer dat ze over hun project spraken met mensen buiten hun vriendenkring. Door mijn Filmfondsachtergrond kon ik ook feedback geven over de filmlengte die verlangd wordt door festivals en fondsverstrekkers. Dat hielp ze enorm.”
De Nederlandse producent Hans de Wolf gaat hierop door. “We hebben een aantal haalbare projecten besproken. Inhoudelijk en artistiek gezien waren ze oké, maar er is een praktisch element dat lastig kan zijn. Iemand zei dat zijn speelfilmproject 90 minuten lang was, en dan denk ik: Waarom geen korte film van 9 minuten? En dan reageren mensen nogal geschokt, een beetje beledigd. Dus het is goed om je oor te luisteren te leggen (op dit soort evenementen), omdat het erom gaat hoe praktisch je het wil aanpakken. Dit evenement is een zeer effectief middel en eerder hebben we hier al talenten ontdekt die nu aan een aantal grote films bezig is.” Hij geeft het voorbeeld van Floor van der Meulen wier documentaire Storming Paradise zijn bedrijf KeyDocs produceerde in 2014. (Haar speelfilmdebuut Methusalem, geproduceerd door Nederlands productiebedrijf Keplerfilm, is dit jaar geselecteerd voor Boost NL).
“Er is hier veel talent aanwezig,” vult hij aan. “Maar dit evenement behandelt ook de praktische vraag of je in een producenten/schrijvers/regisseursteam wil werken. En inhoudelijk gezien: Waar gaat de film over? Werkt dat? Dat zijn de interessantere vragen die hier gesteld worden.”
Door Nick Cunningham
Het evenement was vruchtbaar voor jonge filmmaakster Carlijn Fransen, die feedback kreeg op De Onopvallende Gast (werktitel), die zich volgens haar “ergens op de grens tussen film en beeldende kunst” beweegt en bedoeld is om “het publiek door elkaar te schudden.”
“Voor mij is dit ook een kans om de Nederlandse filmindustrie wat beter te leren kennen, want ik kom van de kunstacademie en ben op zoek naar een producent,” verduidelijkt ze. “Ik heb goede reacties gekregen. Het was mooi dat ze alles zeiden wat ik zelf al een beetje wist, wat betekent dat je min of meer op de goede weg zit. Ze wezen me precies op die punten waar ik me enige zorgen over maakte of nog aan werk. Het voelde als een bevestiging en ze hebben me ook geholpen door namen te geven van mensen met wie ik contact op kan nemen om hulp te vragen, en om een producent te vinden die het aandurft om deze zeer ambitieuze film te maken.”
Ook beginnend scenarioschrijver Roel van Eijk, aanwezig om zijn “absurdistische” script over een aan ADHD lijdende crematoriumdirecteur die afglijdt naar een “emotionele afgrond” te bespreken, stond te popelen om de ontvangen adviezen meteen op te volgen. Uit de feedback kwam naar voren dat hij zijn verhaal filmisch gezien levendiger moet maken, en zijn hoofdpersonage wat actiever. “Het advies werd gegeven vanuit menselijk perspectief. Nu wil ik er alle zooi uithalen [uit het script]. De ervaring was niet alleen vruchtbaar voor de feedback, maar vooral voor de netwerkmogelijkheden en de professionele aanbevelingen die ik kreeg.”
De jonge producente Emma Kuijper (DOXY) was aanwezig om nieuwe talenten te ontmoeten, omdat haar op documentaires gerichte bedrijf het palet wil uitbreiden met fictie. “Ik vond het erg divers, de ideeën zijn erg verschillend en het is altijd goed om nieuwe filmplannen te bespreken. Het is goed om samen over de ontwikkeling te praten en hoe de visies van een aantal mensen op één lijn gebracht kunnen worden.”
“Het is interessant om te horen wat experts en moderators over de projecten te zeggen hebben, omdat ze een ander perspectief hebben dan ik, zowel op het script als op het totale pakket,” vult ze aan, daarmee onderstrepend hoe zulke ervaringen haar mening over en benadering van filmplannen beïnvloeden. “Ik leer er ook van (van de ervaringen).”
Scenarioschrijver Jeroen Scholten van Aschat benadrukt hoe goed een dergelijk evenement werkt voor talenten die niet de standaardroute hebben afgelegd via de filmacademie. “De netwerkmogelijkheden hier zijn erg belangrijk. Als je bent afgestudeerd aan de filmacademie heb je al een netwerk, voor anderen kan dat best moeilijk zijn. De Nederlandse filmwereld is net een dorp. Als je erin zit, ken je iedereen, maar als je erbuiten staat, kom je er moeilijk tussen. “Maar ik zag vandaag een deelneemster (die niet van de filmacademie kwam) die onmiddellijk na de bijeenkomst voorgesteld werd aan een producent. Dat is meteen de eerste stap op haar toekomstige pad.”
Moderator Dorien van de Pas, Hoofd van New Screen NL bij het Filmfonds, was enthousiast over haar eerste deelname aan dit evenement. “Wat ik echt goed vind aan dit concept is dat het een kleinschalige, veilige omgeving is voor jonge talenten die zich kwetsbaar voelen bij het pitchen van hun projecten en bij het vragen om feedback op zowel hun plannen als hun aanpak. Ze kregen ook suggesties over mensen met wie ze contact zouden kunnen opnemen, zoals producenten en schrijvers.”
“Ik leidde de gesprekken aan een tafel met zes verschillende projecten en zag dat de feedback van de deskundigen geweldig was, heel eerlijk geformuleerd, na het stellen van simpele vragen over het hoe en waarom. Wat de jonge talenten betrof, vond ik dat er veel vragen waren waaraan ze niet gedacht hadden, omdat ze nog geen sterke zelfreflectie ontwikkeld hebben. Dit was misschien wel de eerste keer dat ze over hun project spraken met mensen buiten hun vriendenkring. Door mijn Filmfondsachtergrond kon ik ook feedback geven over de filmlengte die verlangd wordt door festivals en fondsverstrekkers. Dat hielp ze enorm.”
De Nederlandse producent Hans de Wolf gaat hierop door. “We hebben een aantal haalbare projecten besproken. Inhoudelijk en artistiek gezien waren ze oké, maar er is een praktisch element dat lastig kan zijn. Iemand zei dat zijn speelfilmproject 90 minuten lang was, en dan denk ik: Waarom geen korte film van 9 minuten? En dan reageren mensen nogal geschokt, een beetje beledigd. Dus het is goed om je oor te luisteren te leggen (op dit soort evenementen), omdat het erom gaat hoe praktisch je het wil aanpakken. Dit evenement is een zeer effectief middel en eerder hebben we hier al talenten ontdekt die nu aan een aantal grote films bezig is.” Hij geeft het voorbeeld van Floor van der Meulen wier documentaire Storming Paradise zijn bedrijf KeyDocs produceerde in 2014. (Haar speelfilmdebuut Methusalem, geproduceerd door Nederlands productiebedrijf Keplerfilm, is dit jaar geselecteerd voor Boost NL).
“Er is hier veel talent aanwezig,” vult hij aan. “Maar dit evenement behandelt ook de praktische vraag of je in een producenten/schrijvers/regisseursteam wil werken. En inhoudelijk gezien: Waar gaat de film over? Werkt dat? Dat zijn de interessantere vragen die hier gesteld worden.”
