#VERLORENJONGENSZULLENWINNEN is een transmediaal werk, als een playlist. Het bevat een dynamische mix van performers, publiek, documentaire en social media. Een documentaire die nooit af is - van twee jonge makers: Polina Medvedeva en Isaura Sanwirjatmo - die juist ándere makers onder de aandacht willen brengen en laten schitteren.
In een notendop
"#VERLORENJONGENSZULLENWINNEN is een transmediaal project: het is een film, een event en een installatie van drie verdiepingen. En het gaat niet alleen over jongens, maar over de nieuwe generatie Nederlandse jongeren met een migrantenachtergrond. Zij worstelen met en verzetten zich tegen bestaande machtsstructuren en de heersende beeldvorming, ieder op hun manier. Het zijn stuk voor stuk zelf makers, met ambitie en eigen kanalen waarop ze zich uitspreken naar hun achterban. Het is daarmee ook een documentaire, die de vraag stelt wat een documentaire nog is, in een tijdperk waarin iedereen maker is. Met het thema van representatie voelen Isaura en ik grote affiniteit. Al was het maar omdat we dat gevoel van tussen twee culturen zitten persoonlijk kennen. Ik kwam op mijn twaalfde van Rusland naar Nederland en Isaura heeft Surinaamse en Javaanse roots. Ook al gaat het niet over ons, toch is het vaak persoonlijk. Zo filmden we scholieren van een Internationale Schakelklas. Dat is de soort taalschool binnen het middelbaar onderwijs waar ik zelf vroeger ook op zat, en waar Isaura\'s moeder al meer dan twintig jaar werkt."
Wat ervaart de bezoeker?
"In ieder geval een meer genuanceerde beeldvorming. Wij zijn geen journalisten, wetenschappers of activisten, maar bij-elkaar-brengers. Het bij elkaar brengen van verhalen over \'impliciete weerstand\' en van mensen en hun online-volgers. Er is niet één jeugdstroming, maar er is absoluut een rode draad. Het internet kan dat verhaal gefragmenteerd maken. Juist daarom kiezen we ook voor een live evenement. Dat is het moment waarop het werk en de makers de ruimte over kunnen nemen, in woord en beeld, met dans, uitvoering en rap. Met een divers publiek."
Wat zijn de interactieve elementen?
"Uiteraard de schermen die in de expositie naast ons werk staan opgesteld met daarop de posts die de gevolgde makers nú publiceren, de gesprekken die ze live op Instagram erover voeren, met elkaar en met andere actuele makers. Maar het interactieve zit hem bijvoorbeeld ook in het evenement waarin je in een klein groepje afwisselend de ruimte verkent en een performance meemaakt. Een klein gezelschap maakt dat je veel eenvoudiger een persoonlijke band kan krijgen met de performer. Dat het gemakkelijker is om de dialoog of discussie aan te gaan."
Wat is een uniek element aan het werk?
"Dat je op het live evenement niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk oog in oog staat met de hoofdpersonen uit onze documentaire. Want die zijn aanwezig voor optredens en monologen. En verder natuurlijk dat het een installatie is die toont dat ons document niet \'af\' is: het krijgt een vervolg via de socialemediakanalen van onze hoofdpersonen. Daar gaat het verhaal verder, en verder. Omdat het geen momentopname of archief is."
Waar ben je het meest trots op?
"Toen we hoorden dat we genomineerd zijn voor een Gouden Kalf belden we direct alle hoofdpersonen om het te vertellen. Ibtissam Abnay zei dat het zo fijn was dat we hen presenteerden zoals ze zichzelf zagen. Als documentairemakers is dat precies wat je wil, dat de geportretteerden zichzelf echt herkennen, maar met een groep die zich vaak verkeerd gerepresenteerd ziet is dat helemaal essentieel."
Naar welk ander genomineerde Interactive ben jij het meest benieuwd?
"Ik kijk uit naar BIG VILLAGE van Beri Shalmashi. Dat lijkt me een intiem verhaal, dat tegelijkertijd ook het grote verhaal van de politieke macht behandelt. Ik vind Beri een fantastische maker en verwacht een erg mooi werk."
Meer over #VERLORENJONGENSZULLENWINNEN
