Juryrapporten Filmfonds Wildcards 2024

LAB (Digitale Cultuurproductie)

Met veel plezier hebben we dit jaar gekeken naar de inzendingen in de Wildcard categorie Lab, pas voor de tweede keer ooit dat we die uitreiken. De Wildcard Lab is voor makers die afstuderen met een experimentele, onderzoekende of kunstzinnige film of met een immersief filmproject. Deze werken en deze makers zijn niet voor één gat te vangen. En deze Wildcard viert de makers die andersoortige films willen maken. Videokunst. Immersief werk. Experimentele film. Beeldende kunst.

Jullie zijn makers die niet minder, maar ándere ambities hebben: ambities om grenzen te verleggen, voor jullie zelf en voor de cinema. En het is zo belangrijk voor de filmkunst dat jullie als makers hier al zo vroeg in jullie carrière voor hebben gekozen. Daarom wil het Filmfonds graag de volgende maker aanmoedigen met een Wildcard.

Winnaar LAB (Digitale Cultuurproductie) 2024

Falling
Inne Feenstra - HKU - Fine Arts

In dit werk staat simpelweg de magie van cinema centraal. In een ogenschijnlijk eenvoudige opstelling, met een helder uitgangspunt, weet deze kunstenaar een fascinerende kijkervaring te presenteren. De maker gaat te werk als een illusionist en zegt daarmee iets wezenlijks over de relatie tussen mens en natuur en de artificiële realiteit van de toeschouwer. Uiteindelijk wil de toeschouwer betoverd worden, en dit werk neemt daar de tijd voor. Is het film, is het beeldende kunst? Deze film makende kunstenaar zal in de toekomst vast nog vele boeiende werken maken in antwoord op die vraag.

Documentaire

De lichting van 2024 is met 16 documentaires niet heel groot, maar kwantiteit zegt gelukkig niets over kwaliteit. Wat opvalt aan de afstudeerfilms is de persoonlijke betrokkenheid van de makers bij hun onderwerpen. Of het nu gaat om reborn poppen, gentrificatie, de vergelijking tussen olifantenhandel en migratie, het verlies van een dierbare of een ex-crimineel die moet re-integreren, in nagenoeg alle documentaires voelde de jury dat de makers zich diepgaand en op een authentieke manier engageerden met de kern van hun verhaal.

Wel wil de jury de jonge regisseurs aanmoedigen om iets meer buiten de lijntjes te filmen. Juist de documentaire is van oudsher niet gebonden aan harde conventies en grenzen, maar bij uitstek een genre van film maken waarin makers steeds nieuwe manieren ontwikkelen om de werkelijkheid (tussen grote aanhalingstekens) tevoorschijn te toveren.

Tot slot wil de jury graag alle makers die hier vanmiddag geen wildcard winnen feliciteren met hun afstuderen en met hun intrede in de professionele filmwereld. Net zoals vorig jaar geldt dat de wereld nog steeds behoefte heeft aan jullie scherpe oog, empathie en compromisloze kritiek.

Winnaars Documentaire 2024

Mijn Lief Kind
Maarten de Schutter ­– Nederlandse Filmacademie - Regie Documentaire

Soms is het zo stil in deze film dat je niet eens een speld hoort vallen. Soms breekt de hemel open, hoor je opzwepende muziek en regent het tranen. Maar tussen het verdriet door voel je altijd liefde, oneindige liefde. Het knappe van deze documentaire is dat de maker een hyperpersoonlijk verhaal over verlies en rouw op een cinematografisch eigenzinnige en gecontroleerde manier weet te vertellen. Hij ís zijn verdriet, maar maakt dit tegelijkertijd met een verfrissend gebruik van zijn filmische middelen voor een groot publiek universeel, op een wijze die hartverscheurend is.

De Toekomst is Failliet
Suzanne Koopstra ­­– Nederlandse Filmacademie - Regie Documentaire

De titel van de film is nihilistisch. De wereld gaat naar de gallemiezen. Het komt nooit meer goed. Dat mag dan allemaal zo zijn, de jury bespeurt in deze documentaire een levenslust die knettert en bruist. Dit zit ‘m in de hoofdpersonages van een zekere leeftijd die weliswaar boos en verdrietig zijn, maar zeker niet bij de pakken neerzitten. Het zit ‘m ook in een cinematografische aanpak die speels en rijk is, en getuigt van bravoure. In deze documentaire wordt een complexe en abstracte thematiek invoelbaar gemaakt op een manier die tegelijkertijd nuchter, diepmenselijk, gelaagd en humoristisch is.

Animatie

De jury is dit jaar niet alleen blij verrast met het hoogst aantal inzendingen sinds tijden voor de Wildcard Animatie, ook de lat is hoger gelegd dan ooit. De artistieke kwaliteiten zijn spectaculair, de animaties subliem en de professionaliteit waarmee de films zijn vervaardigd, doet soms vergeten dat het hier om studenten gaat.

Grote thema’s worden vanuit persoonlijke perspectieven gebracht en met verfrissende verbeeldingskracht gepresenteerd. Er is lef en nieuwsgierigheid getoond om te experimenteren en te zoeken naar de grenzen van het eigen kunnen. Maar vooral hebben de vele verhalen diepe ontroering en grote indruk achtergelaten; Jullie zijn gehoord.

De jury wil iedereen een hart onder de riem steken en aanmoedigen om vooral door te gaan. Ook al wordt jouw naam niet genoemd: zoek elkaar op en bundel je krachten, jullie komen er wel. Laat je stem vooral “shine-en”.

Na lang en intensief beraad waarin alles is meegenomen, van het hoe, het wat en het waarom van de film, tot aan de gekozen beeldtaal en het oog voor detail, is de jury uiteindelijk tot de volgende conclusie gekomen.

Winnaars Animatie 2024

Een Olifant in de Porseleinkast
Bonne Steinz – Willem de Kooning Academie - Animatie

Een Olifant in de Porseleinkast betreft een klein en intieme film waarin er in beeld van alles valt te ontdekken en ieder detail een beleving lijkt. De droefheid is op een mooie manier verteld en draagt een verhaal uit over veerkracht en het aangeven van grenzen nadat. Ook al is de vertelling poëtisch, toch zijn de emoties invoelbaar voor de kijker en dat geeft weer dat deze maker goed kennis heeft over hun materie weet wat zij doen. Sluit nog niet je deur, want we willen nog veel van je zien en horen.

Maar alleen hier ben ik thuis
Michael Hauwert – HKU – Animation

Maar alleen hier ben ik thuis geeft geluid aan een stem die vaker klinkt, maar nooit wordt gehoord en altijd genegeerd. De film maakt op een subtiele manier invoelbaar hoe een individu wordt uitgesloten door de groep. Het is met veel liefde voor het vak gemaakt met een handschrift die veel persoonlijkheid draagt en uitstraalt dat deze persoon nog veel moois te vertellen heeft. Je stem is gehoord en de rechter heeft gesproken: “Welkom thuis”.

Fictie

Dit jaar waren er heel veel inzendingen voor de categorie Fictie van de Wildcards. De meeste films ooit, goed voor 12 uur, 46 minuten en 52 seconden kijken. Omdat het er drie keer zoveel zijn als in vorige jaren, willen we bij hoge uitzondering niet 2 maar 3 Wildcards Fictie uitreiken. Om jullie een hart onder de riem te steken, om tegemoet te komen aan de passie, eigenzinnigheid, kunde en de grote diversiteit aan verhalen en vertelwijzen die jullie ons hebben laten zien. Wij zijn er verschrikkelijk trots op dat er dit jaar zo veel getalenteerde fictie regisseurs, scenaristen, cinematografen en kunstenaars afstuderen, daar wordt Nederland en het Nederlands filmlandschap vast mooier, leuker en beter van. Zeker omdat we tussen alle scholen en teams zoveel dwarsverbanden en samenwerkingen zagen. Kortom, jullie geloven in film, nu is het aan ons als filmwereld om in jullie te geloven. En dat doen we. Uit de volgende drie films spreekt uitzonderlijk talent en een breed spectrum aan wat voor films je binnen fictie kunt maken.

Daarom wil het Filmfonds graag deze makers aanmoedigen met een Wildcard.

Winnaars Fictie 2024

Niemand Thuis
Meryem Çifteci – HKU – Audiovisual Media

In deze film wordt geen woord te veel gezegd en geen shot te weinig getoond. Wind, zon, licht en donkerte dragen allen op hun beurt bij aan deze vertelling. Het camerawerk lijkt uitermate geschikt voor het grote doek. De film toont een indrukwekkende mate van controle over de acteursregie en grip op de mise-en-scene. Met wat er wel of juist niet gezegd wordt, weet de vertelling een spanning en dreiging op te bouwen die zowel verdriet als ontroering teweegbrengt. Hier is een filmauteur aan het werk die weet wat ze wil en kan.

Doodgewoon
Ronald Zuidinga ­– Nederlands Filmacademie – Regie Fictie

Veel makers willen de kijker aan het denken zetten, of een gesprek op gang brengen. Deze film lukt dit. Door vakkundig drama, dat zowel lucht als ongemak concreet weet te maken. In het scenario ontstaat steeds weer de aanleiding voor een personage om moedig te zijn, omdat een ander personage daartoe uitnodigt. De film confronteert, maar laat de kijker zich via de filmische situaties met eigen onkunde, ongemak en sterfelijkheid verzoenen. En is soms gewoon erg grappig. Ondanks de algemene tip dat je je in een korte film wel drie keer moet bedenken voor je er een dooie opa in schrijft (omdat het zo vaak gedaan wordt), weet deze maker ons tóch op nieuwe en gelaagde wijze naar dit thema te laten kijken. En dat verdient een diepe buiging.

TARA
Vanya Tretyakov – Willem de Kooning Academie - Audiovisual Design

Veel films gingen over zware thema’s, maar deze film geeft simpelweg de wil en energie om te leven op het grote doek. De eclectische vertelvorm neemt je in slechts 9 minuten overtuigend mee in de wereld van haar vrouwelijk hoofdpersonage, een jonge jarige vrouw die ongerijmd, dwars, lief en grappig mag zijn. Met een trefzekere regie en on point edit, die van absurde scene naar absurde scene springt, gaan we ogenblikkelijk mee in het universum van de hoofdpersoon. Het is niet voor iedereen, maar toch doet deze film denken aan Europese cinema grootheden als Chris Marker, Aki Kaurismäki, of Polanski. En belangrijker nog, we hebben ons als kijker geen moment verveeld.