Op 4 december jl. overleed acteur Eric van der Donk op 92-jarige leeftijd. Hij was vanaf de jaren negentig van de vorige eeuw een gezichtsbepalende acteur voor de hoge vlucht die het Nederlands kwaliteitsdrama op de televisie nam.
Van 1993 tot 1995 was hij Van Gilze sr. in de bejubelde advocatenserie Pleidooi (div. regisseurs). In 1994 maakte Nicole van Kilsdonk Toen Kooymans op vakantie was, waarin de Poncke Princen-affaire centraal staat tussen een dochter en haar vader, een oud-Indië-strijder, gespeeld door Eric van der Donk. Hij ontving in 1996 het Gouden Kalf voor Beste Acteerprestatie voor zijn rol als Schuyt in De langste reis van Pieter Verhoeff.
Vijf jaar eerder ontving hij een nominatie voor deze prijs voor zijn spel in Bij nader inzienvan Frans Weisz, waarin hij de oude Maarten Koning gestalte gaf. Eric van der Donk was Splinter, de pater familias, in het alom geroemde Oud geld (1998-1999, regie: Willem van de Sande Bakhuyzen en Rudolf van den Berg). In 2004 speelde hij politicus Max van der Stoel in De Kroon, waarmee regisseur Peter de Baan het Gouden Kalf voor Beste Televisiedrama won.
Mooie prestaties leverde Eric van der Donk ook in diverse korte films, waaronder de eindexamenfilms van Frank Ketelaar, Martin Koolhoven en Martijn de Jong. Zijn rijkdom aan diverse spelkwaliteiten bewees hij met een keur aan rollen in speelfilms, zoals De drie beste dingen in het leven (1992, Ger Poppelaars), Kruimeltje (2000, Maria Peters), Pietje Bell II: de jacht op de tsarentroon (2003, Maria Peters) en Morlang (2001, Tjebbo Penning).
Aan zijn lange acteercarrière in film- en televisieproducties, gingen vele indrukwekkende rollen in hoorspelen en het theater (Toneelgroep Theater) vanaf de jaren zestig vooraf. In 1978 won hij een Louis d’Or. Het vak oefende hij overigens tot twee jaar geleden nog uit, toen hij het werk van Simon Carmiggelt voorlas in het kader van De Hoorspelfabriek.
