De Van Waveren Tapes

Wanneer Wim van der Aar in 1996 op de geluidstapes van ene Guido van Waveren stuit, start de filmmaker een zoektocht naar diens levensverhaal. Guido, telg uit een invloedrijke familie, nam in de jaren zeventig ruim zestig uur aan monologen, gesprekken en telefoongesprekken op die een unieke inkijk geven in zijn tragische levensverhaal. Van zijn eenzame, bizarre jeugd in Heemstede tot zijn verdere maatschappelijke vervreemding in Amsterdam, waar hij zonder opleiding en werk leefde van het familiegeld, in een typisch jaren zeventig-decor van vrije liefde en experimentele therapieën. De tapes, gecombineerd met associatieve beeldmontages, leggen een link tussen Guido’s gedachten en de zoektocht van de vinder naar de achterliggende werkelijkheid. Gaandeweg ontstaat helderheid te midden van de rookgordijnen waartussen Van Waveren opgroeide.