Interview Flynn von Kleist over De Sneeuwman: geheimen van een kindermoordenaar

Flynn von Kleist dook in de misdaadarchieven, spoorde ooggetuigen en nabestaanden op en reconstrueerde de huiveringwekkende zaak rond kindermoordenaar Michel Stokx voor de driedelige documentaireserie De Sneeuwman: geheimen van een kindermoordenaar.

Door: Anton Damen

Videoland Academy draait om talentontwikkeling van nieuwe schrijvers. Dus, om het in film-creditsferen te stellen: introducing... documentairemaker Flynn von Kleist!

"Aan de Filmacademie studeerde ik af in Regie Fictie. Ik maakte een aantal korte films en vorig jaar werd mijn speelfilmdebuut I Don't Wanna Dance goed ontvangen. De documentaireserie die ik voor Videoland maakte, is totaal anders natuurlijk. De gemeenschappelijke deler is dat ik voor de inspiratie voor verhalen uit de realiteit put, en dat ik de duistere kanten niet schuw, zonder het menselijke aspect uit het oog te verliezen."

Hoe blij was je met het vastgestelde thema?

"Voor een true crime-fan als ik was het natuurlijk te gek. Je ziet aan de intro misschien mijn liefde voor David Finchers Mindhunter terug, misschien wel het summum op true crime-gebied. Als maker was het bevrijdend om binnen vastomkaderde genregrenzen te werken. Ik speelde vier jaar geleden al met het idee om 'iets' te doen met een Vlaamse daderprofiler. Toen ik de Videoland Academy-oproep zag, vroeg ik haar welke zaak het meest geschikt leek. Zij kwam met de suggestie van Michel Stokx. Ik dook helemaal in die zaak en ontdekte dat er nog steeds onbeantwoorde vragen zijn en nabestaanden die worstelen met wat hij al dan niet gedaan heeft met hun kind. Met schokkende misdaden als deze is het gemakkelijk om Michel Stokx als monster af te doen. Te gemakkelijk. Het enge is juist dat het mensen zijn die deze daden begaan. Voor dit project is het ook een bonus dat de zaak Stokx niet heel bekend of uitgekauwd is. Waarom dat zo is? Misschien dat mensen bij dit soort daders denken dat die alleen in Amerika bestaan. Dat het grote kwaad niet in Nederland kan bestaan."

Is jouw talent ook daadwerkelijk ontwikkeld in dit hele traject?

"De research van feiten was een totaal nieuwe ervaring. Erg arbeidsintensief, net als het overtuigen van mensen om mee te werken. Aan sommige personen moest ik een jaar trekken voordat ze eindelijk mee wilden werken. Ik heb een stap voorwaarts gezet in de manier hoe je zo'n verhaal in een vorm giet. Eigenlijk was het een gigantisch leerproject, het meest leerzame tot nu toe. Dat betekent ook dat het niet altijd prettig of soepel ging - als alles van een leien dakje gaat, leer je namelijk helemaal niks."

Wat gaat de toekomst brengen?
"Deze zomer draai ik samen met een Vlaamse regisseur in Jordanië de zesdelige serie Laura H, gebaseerd op de bestseller van Thomas Rueb. Ik heb ook een speelfilmproject in het vizier dat ik ontwikkel, maar dat bevindt zich nog in een hele prille fase. Dat is een fantasyfilm die Hout heet en over een jongen gaat die langzaam in een boom verandert. Wat Videoland betreft hoop ik dat er meer in zit; ik zou heel graag meer true crime voor ze maken. Ik volg het nieuws op de voet en er is één zaak die heftig en interessant is voor een documentaireserie."

Naar welk ander Videoland Academy-project kijk je zelf het meest uit?

"De Sneeuwman liep een jaar vertraging op, waardoor ik alle andere projecten uit mijn lichting al heb gezien. Verdwenen Dagen vond ik klein en intiem, en tegelijkertijd ook breed en diep. En erg fraai vormgegeven."

Welke film zouden kijkers op Videoland na De Sneeuwman kunnen kijken voor een ultieme double bill?
"Als je de smaak van true crime te pakken hebt, dan staat er op Videoland Het Beest van Harkstede, over een Groningse seriemoordenaar. Wil je liever in het dood-thema blijven, dan zou ik Academy-projecten aanraden als Indringer of De Sterfshow. Heel tof dat je naar zoveel genreproducties kunt kijken, want dat is helaas nog best on-Nederlands."