Ga naar inhoud

Drie vragen aan regisseur en producent Anca Damian

Arthouse powerhouse Anca Damian is niet in één hokje te duwen. Opgeleid als cinematograaf in Bucharest, en gestart als DOP, heeft ze zich ontwikkeld in de richting van animatieregie, productie en schrijven. Allround als ze is, is ze ook niet vast te pinnen op genre, stijl of onderwerp. Anca gaf een masterclass voor NFF, die je tot 31 oktober terug kunt kijken. Wij stelden haar een paar vragen over haar werk.



In je masterclass sprak je over het overstijgen van genre en vorm, wat onze interesse in jouw creatieve proces wekte. Als een genre niet het uitgangspunt van je film is, wat dan wel?

Mijn creatieve proces is geïnspireerd door de werkelijkheid, die me een visie geeft van de film die ik wil maken. Het verhaal is sterk verbonden met het thema waarmee ik persoonlijk geobsedeerd ben als mens, omdat mijn evolutie als individu samengaat met mijn kunst. Ik probeer trouw te blijven aan de visie die ik heb en ontwikkel aan de hand hiervan het thema en verhaal. Vanaf dit punt gebruik ik mijn intuïtie om de beste taal te vinden om de film te bouwen. Een genre moet worden gebruikt door distributeurs, niet door artiesten. Zij hebben de ruimte om elke cinematografische taal te gebruiken die het verhaal het beste dient.
Je hebt gezegd dat animatie je de tools geeft om je verhaal te vertellen. Welke aspecten van deze verhalen kunnen niet verteld worden door live-action films, maar wel aan de hand van animatie?

Animatie laat me de betekenis van de werkelijkheid vormgeven, in plaats van slechts het afbeelden van zijn uiterlijke verschijning. De ruimtelijkheid van de film kan de vorm van een innerlijke werkelijkheid aannemen, waarbij je alle creatieve ruimte hebt om het onzichtbare zichtbaar te maken.
Heb je tips voor vrouwelijke filmmakers, als een van de weinige vrouwelijke Europese regisseurs die internationaal succes geniet?

Ik kan wel vertellen wat ik doe: als ik iets te zeggen heb, zijn dit mijn richtlijnen. Ik probeer mensen te vinden met een vergelijkbare werkwijze, want film is een kunstvorm die tot stand komt met een team. Het is geen makkelijke weg, maar elk probleem zou het project moeten versterken, en ik denk dat deze uitdagingen vaak tekortkomingen aan het licht brengen die anders onopgemerkt zouden blijven. En voor het maken van een film heb je uiteraard een lange weg te gaan: ik ben dan ook bereid om dezelfde energie jaren vast te houden.
ga terug