In Memoriam René Hazekamp

Regisseur en editor René Hazekamp is op 8 december jl. overleden. Ruim 30 jaar geleden startte hij als maker. Zijn werk omvat korte films, speelfilms, documentaires en series. Hij schuwde het experiment niet en toonde zich maatschappelijk betrokken bij zowel de producties die hij regisseerde als de films die hij monteerde onder regie van anderen.

Eén van de producties die hij monteerde, was Ten Monologues from the Lives of the Serial Killers (Aryan Kaganof, 1994), waarin het fenomeen seriemoordenaars wordt belicht. De film maakt een statement over de ontworteling en het verval in de samenleving. In Schuldenaars (Ingeborg Jansen, 2015) blijkt hoe faillissementsverklaringen een ingrijpende aangelegenheid voor betrokkenen vormt. Indië Verloren... (In Soo Radstake, 2023), in 2024 genomineerd voor het Gouden Kalf voor Beste Lange Documentaire, onthult hoe de overheid het frame van een gerechtvaardigde ingreep onder de noemer van politionele acties decennialang in stand hield.

Voor De Onplaatsbaren (regie en camera, 2012) ontving René Hazekamp een nominatie voor de Critics Week Award op het filmfestival van Locarno in 2013. Hij volgde voor deze documentaire twee mannen tijdens het werk dat zij doen voor Jobs-score, een uitzendbureau dat speciaal is opgericht voor mensen die onbemiddelbaar zijn, voor hen die tussen de goot en de reïntegratie trajecten hangen. Gangway to a Future (2018) is een indrukwekkende documentaire waarin een onervaren kapitein met zijn krakkemikkige boot wordt ingehuurd voor een reddingsmissie aan de Libische kust. Hij en zijn jonge vrijwilligers zijn amper voorbereid op wat ze er aantreffen.

René Hazekamp werd 62 jaar.