Van de verstrengeling van kolonialisme en de kunstwereld is geen chocola te maken. Of misschien ook wel. Congolese plantagearbeiders boetseren chocoladebeelden en kopen met de winst 'hun' grond terug van multinational Unilever.
Bij de vertoning van zijn geruchtmakende Enjoy Poverty in het Londense Tate Modern viel het kunstenaar Renzo Martens op dat de hele kunsttempel vol Unilever-logo’s hing. Dat was aanleiding om de praktijken van de al een eeuw in Congo actieve multinational en de connectie tussen kolonialisme en de kunstwereld aan de kaak te stellen. Daarom liet hij op een Congolese palmolieplantage een kunstcentrum verrijzen, waar voormalige plantagearbeiders beelden gingen boetseerden. Die werden in chocolade gegoten en met succes geëxposeerd in New York. Het geld dat die tentoonstelling opleverde, gebruikten de arbeiders, die doorgaans niet meer dan één dollar per dag verdienen, om land terug te kopen dat Unilever hen afhandig maakte.
Credits
Regie
Producent
Coproducent
Uitvoerend Producent
Scenario
Camera
Set geluid
Geluidsnabewerking
Sound Design
Jaar: 2020
Duur : 1 uur, 19 minuten
Soort: Lange Documentaire
Editie: NFF 2021
Gouden Kalf nominaties
Beste Lange Documentaire (2021)
Renzo Martens
NFF Archief
Informatie over deze film, televisie- of interactieve productie bevindt zich in het NFF Archief. In het NFF Archief staat informatie over producties die in de afgelopen festivaledities vertoond zijn. Het NFF beschikt niet over dit materiaal, daarover kun je contact opnemen met de producent, distributeur of omroep. Oudere films zijn soms ook terug te vinden bij Eye Filmmuseum of bij het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid.
Bekijk trailer
Stills
