Ga naar inhoud
Schilder, schrijver en tuinman Leon van der Heijden vertelt vol trots en weemoed over een oude Amsterdamse begraafplaats, een groene oase waar hij al jaren zorg voor draagt.
In 1962 vond de laatste overledene die op de oude Amsterdamse begraafplaats Huis te Vraag begraven werd, een rustplaats. De laatste grafrechten verlopen in 2012. Deze groene oase bij de Zuidas wordt al twintig jaar bestierd door schilder, schrijver en tuinman Leon van der Heijden en zijn vrouw Willemijn. Ooit vond de kunstenaar hier zijn ideale atelier toen hij ook besloot de begraafplaats te onderhouden. Hoewel hij niets van tuinieren wist begon hij de natuur langzaam 'te stileren'. Van der Heijden, ooit vanuit Den Bosch naar Amsterdam verhuisd, is trots op de natuur: 'Er zijn wel vijftien verschillende soorten gras. En klimop is hier heilig. Het is de enige plant die nog blijft rouwen als de nabestaanden de overledenen al lang vergeten zijn.' Ook zijn zeer diverse schilderwerk wordt belicht. Terwijl Van der Heijden in prachtige volzinnen over het leven praat, trekken beelden van zijn oase voorbij, maar ook van de oprukkende bebouwing. Hij noemt de plek met recht 'een belegerd paradijs'.

Credits

Set geluid
Productiebedrijf
Van der Hoop Filmproducties

Titel: De klimop rouwt nog steeds
Jaar: 2007
Duur : 52 minuten
Categorie: Korte Documentaire
Competities: Gouden Kalf Competitie, Hoofdprogramma
Editie: NFF 2007

NFF Archief

Informatie over deze film, televisie- of interactieve productie bevindt zich in het NFF Archief. In het NFF Archief staat informatie over producties die in de afgelopen festivaledities vertoond zijn. Het NFF beschikt niet over dit materiaal, daarover kun je contact opnemen met de producent, distributeur of omroep. Oudere films zijn soms ook terug te vinden bij Eye Filmmuseum of bij het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid.

Stills

Still