Korte documentaire over het in 1925 opgerichte exclusieve Oekraïense jongerenkamp Artek. Tegenover de breed lachende kinderen op het archiefmateriaal staan interviews met weifelende jongeren van nu.
Sinds de oprichting in 1925 ontving het exclusieve Oekraïense jongerenkamp Artek alleen de beste Pioniers (een soort sovjetpadvinders). In 1991 viel de Sovjet-Unie uiteen, maar in Artek bleef op het oog veel hetzelfde: de jongeren komen nog steeds uit voormalige sovjetlanden als Oezbekistan, Kazachstan en Georgië, en worden nog steeds moralistisch toegesproken door de leiding. Iedereen krijgt ook nog steeds een sjaaltje, al zijn die niet meer rood maar blauw. Maar de jongeren zijn veranderd. Het inmiddels geprivatiseerde Artek ontvangt niet meer alleen uitblinkende scholieren, maar ook weeskinderen. In plaats van massale ochtendgymnastiek krijgen de kinderen nu autorijles en tandheelkundige zorg. En tegenover de altijd maar weer breed lachende kinderen op het aanstekelijke archiefmateriaal staan de interviews met weifelende jongeren van nu, die meer van het kamp hadden verwacht.
Credits
Regie
Producent
Camera
Set geluid
Montage
Muziek
Hugo Dijkstal Audio Postproductie
Productiebedrijf
IJswater Films
Omroep
NTR
NFF Archief
Informatie over deze film, televisie- of interactieve productie bevindt zich in het NFF Archief. In het NFF Archief staat informatie over producties die in de afgelopen festivaledities vertoond zijn. Het NFF beschikt niet over dit materiaal, daarover kun je contact opnemen met de producent, distributeur of omroep. Oudere films zijn soms ook terug te vinden bij Eye Filmmuseum of bij het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid.