Kresty, de hoop sterft als laatste

Portret van een fotogenieke, verouderde gevangenis in St. Petersburg, naar verluidt de dichtstbevolkte in Europa. Onder de meest erbarmelijke omstandigheden is, in de woorden van een gevangene, 'het afval van het volk' er weggestopt met een paar man op acht vierkante meter. Een vrouwelijke psychiater zegt tijdens een rondleiding dat ze 'afwijken van de norm'. Misschien doelt ze op de man die zegt al dertig jaar onschuldig vast te zitten en zich tevergeefs tot een geestelijke richt. De priester is niet onder de indruk en vraagt: bent u een heilige of heeft u gezondigd? Het eerste, antwoordt de gevangene, waarna hem te verstaan wordt gegeven dat heiligen nu eenmaal veel lijden. De gevangenisdirecteur wacht op geld om de vochtige, duistere, onverwarmde boel te verbouwen. Hij blijft geloven, want, zo zegt hij, de hoop sterft als laatste.