De lessen van Tülay, Bahar en Naima

Tülay, Bahar en Naima zijn allochtone vrouwen die elk met hun eigen rijschool lesgeven aan andere allochtone vrouwen. Regisseuse Eveline Welschen interviewt hen over de rol die het rijbewijs in hun cultuur voor vrouwen speelt. Ze filmt hen in de auto tijdens lessen, interviewt hen thuis en gaat mee als een nieuwe auto wordt gekocht. Taal is voor de vrouwen geen belemmering: lessen gaan in het Turks of Marokkaans, bij het afrijden gaat een tolk mee en ook het theorie-examen kan in de eigen taal worden afgelegd. Wel liggen vaak de mannen dwars, benadrukken de rijschoolhoudsters. Tülay richt zich vooral op oudere vrouwen, voor wie de drempel hoger ligt: de documentaire volgt een van haar leerlingen, die zich niet gewonnen geeft als ze zakt voor haar rijexamen. Als het eenmaal gelukt is, zegt ze, gaat ze verder met Nederlands leren. Ook Naima, zelf een van de eersten in haar buurt die kon rijden, ziet een rijbewijs als emancipatiemiddel, als bron van vrijheid en zelfvertrouwen. Maar ook als 'een gat in de markt'.