Portret van een Brabantse boer en de kunst van het skjokkeren. In de vrieskou op zijn bevroren akkers doet hij als allerlaatste overleveraar voor wat skjokkeren inhoudt.
Wie de kunst van het skjokkeren wil leren, spoede zich naar Brabant waar de laatste skjokkeraar van Nederland zich erbij neer heeft gelegd dat het skjokkeren met hem zal uitsterven. 'Skjokkeren' is, zoals de film laat zien, een oud communicatiemiddel waarbij men elkaar over lange afstand tekens en signalen geeft. Deze gebarentaal werd ingegeven door praktisch inzicht: naar elkaar toe lopen over de akkers kostte veel meer tijd. Boer Wim Segers heeft de kunst in zijn jonge jaren van zijn ome Jan geleerd: 'Die zei nooit iets, maar sprak altijd met zijn handen.' Staande in de vrieskou op een akker doet Segers enkele gebaren voor de camera voor. Gezeten aan de keukentafel op zijn boerderij zet de joviale boer ook uiteen waarom hij de teloorgang van skjokkeren betreurt. En dat hij het daarom heel fijn vindt dat er een film van gemaakt wordt, want nu weten tenminste nog een paar mensen dat het skjokkeren ooit heeft bestaan.
Credits
Regie
Producent
Scenario
Camera
Set geluid
Sound Design
Montage
Cast (hoofdrol)
Productiebedrijf
Domperfilm
Argonautstudios
Grossproduct
Argonautstudios
Grossproduct
NFF Archief
Informatie over deze film, televisie- of interactieve productie bevindt zich in het NFF Archief. In het NFF Archief staat informatie over producties die in de afgelopen festivaledities vertoond zijn. Het NFF beschikt niet over dit materiaal, daarover kun je contact opnemen met de producent, distributeur of omroep. Oudere films zijn soms ook terug te vinden bij Eye Filmmuseum of bij het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid.