Akkers van Margraten

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, rond 1944, ontdekten inwoners uit Margraten, een kerkdorp in Limburg, dat hun akkers onteigend waren door het Amerikaanse leger. De strijdmacht begroef er gesneuvelde soldaten. Omdat de stroom stoffelijke overschotten al snel niet meer te verwerken was, werd jonge dorpelingen gevraagd te helpen met het begraven van de oorlogsslachtoffers. Niemand kon bedenken dat uiteindelijk twintigduizend kruizen in de Limburgse modder zouden steken. 'Je hebt geen idee wat sneuvelen betekent, in die aantallen', stelt iemand. Ruim veertig ooggetuigen herinneren zich het zware graafwerk, de modder en de verschrikkelijke stank. Traumatisch voor zowel de dorpelingen als de Amerikanen. 'Het is gruwelijk om je eigen soldaten aangevoerd te zien worden als hakhout.' De vele, soms emotionele getuigenissen worden aangevuld door bijzonder, nog nooit vertoond materiaal uit de Amerikaanse legerarchieven, over de relatief onbekende geschiedenis rondom deze oorlogsbegraafplaats, de identificatie en latere grootschalige verscheping van de overleden soldaten naar huis.