Rutger Kopland: de taal van het verlangen

'We zijn namelijk al even bezig met de transplantatie van de blinde darm', grapt Rudi van den Hoofdakker, beter bekend als dichter Rutger Kopland, in een noordelijk accent. Hij geeft graag absurdistische lezingen. Deze cabareteske kant is voor het grote publiek verborgen gebleven, net als de vele filmpjes die hij maakte, of zijn grote verzameling ansichtkaarten, waarop hij zijn fantasie uitleeft. Aanleiding voor deze documentaire was zijn veertigjarige jubileum in 2006. Er wordt onder andere teruggekeken op het ontstaan van zijn meest populaire gedicht, Jonge sla, dat hij in enkele minuten blijkt te hebben geschreven. Het steeds weer voorlezen ervan doet hij met weerzin. Gedurende de opnamen kreeg Kopland door een hartstilstand een auto-ongeluk, waarna hij weken op de rand van de dood zweefde. Later kwam hij op de gesloten psychiatrische afdeling waarvan hij zelf ooit hoofd was. Het idee dat hij er bijna niet meer was zonder het te hebben gemerkt, beangstigt hem. Maar hij heeft geen hang naar iets hogers of iets na het aardse bestaan. 'Hierna hoef ik nergens meer heen.'