Vioolvirtuoos Nello Mirando - zoon van Tata Mirando - legt vertellend en musicerend zijn ziel bloot. Documentaire over de passies van een gekwelde zigeuner met een handicap.
Eten, slapen en muziek. Dat was als kind het leven van violist Nello Mirando. Zijn vader, de befaamde Tata Mirando, sloot zijn zoon soms op in zijn kamertje. Oefenen moest de kleine Nello, die als driejarige de jongste violist van Nederland was. Aan het begin van de film voelt Nello zich oud en depressief. Door een aangeboren ruggenmergaandoening speelt hij slechts met tweeënhalve vinger. Hij is verslaafd aan zijn viool, daarom gaat hij door, maar veel plezier beleeft hij niet meer aan de optredens. Eigenlijk, zo zegt hij met een gepijnigde blik, is hij altijd eenzaam geweest. Na een geslaagde operatie is hij echter een ander, veel gelukkiger mens.
In dit innemende portret geeft Nello Mirando zich helemaal bloot. Zowel musicerend als vertellend. 'Wanneer hij speelt, vertelt hij een verhaal', zegt zijn trotse vader. Lyrisch praat Nello zelf over al zijn passies: muziek, wielrennen en koken. Zijn zigeunerafkomst verloochenen zal de virtuoos nooit, ook al woont hij nu in een Amsterdams appartement.
Credits
Regie
Producent
Scenario
Camera
Set geluid
Sound Design
Productiebedrijf
SOL FILMprodukties B.V.
Distributie
SOL FILMprodukties B.V.
NFF Archief
Informatie over deze film, televisie- of interactieve productie bevindt zich in het NFF Archief. In het NFF Archief staat informatie over producties die in de afgelopen festivaledities vertoond zijn. Het NFF beschikt niet over dit materiaal, daarover kun je contact opnemen met de producent, distributeur of omroep. Oudere films zijn soms ook terug te vinden bij Eye Filmmuseum of bij het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid.
Stills
