Vergeten dwazen

In juli 1992 vertrekken sommige patiënten van de Bosnische psychiatrische inrichting in Jakes naar Hongarije, op de vlucht voor het oorlogsgeweld in voormalig Joegoslavië. Sinds 1996 bevinden deze patiënten zich op een afdeling van een asielzoekerscentrum in het Hongaarse Debrecen, waar de ruimten schoon zijn, maar kaal. De filmmakers spreken met patiënten, die het liefst naar huis willen. Ze interviewen de behandelend psychiater, die zich afvraagt waarom in Bosnië geen plek is voor deze kleine groep. In Bosnië interviewen ze de psychiater van de vroegere inrichting; oude videobeelden tonen de oorlogsverwoesting. Klaaglijk gezang op de soundtrack begeleidt een tocht door besneeuwd Bosnië, waar de filmmakers familieleden van patiënten opzoeken. Hun reactie is telkens vergelijkbaar: ze wisten niet dat de patiënten nu in Hongarije waren, maar in Bosnië is gebrek aan geld, aan dokters en aan medicijnen. Volgens hun familieleden - en volgens de directeur van een nieuwe inrichting in Jakes - zijn ze in Hongarije beter af.