Ga naar inhoud
Ooit was Joop Korzelius een gevierde jazzdrummer, die bakken met geld verdiende en rijen meisjes achter zich aan had. Nu woont de 84-jarige al jaren bij wat hij gekscherend het Leger des Hels noemt.
Ooit was Joop Korzelius een gevierde jazzdrummer, die bakken met geld verdiende en rijen meisjes achter zich aan had. Zijn meest succesvolle bandje was het Flamingo-quintet, maar hij speelde ook met Wim Sonneveld. Nu woont de 84-jarige al jaren bij wat hij gekscherend het Leger des Hels noemt. Terwijl in beeld een tevreden Joop rustig tussen de outcasts zit te roken vertelt hij in geluid over zijn optreden in het Koninklijk Paleis, toen prins Bernhard nog een moppie meespeelde. Groter kan het contrast tussen zijn leven van toen en nu bijna niet zijn. Net als het verschil tussen hem en de bewoners van het bejaardentehuis waar hij een kamer kan krijgen. Zij gedragen zich echt als oude mensen, terwijl hij vooral zijn kater wil wegspoelen met een eye opener, het eerste biertje van de dag. Daar doen ze bij het Leger niet moeilijk over. Dus hoe vreselijk zijn zus het ook vindt dat hij daar woont, voorlopig is hij nog niet uit het bedompte kamertje weg.

Credits

Producent
Uitvoerend Producent
Geluidsnabewerking
Productiebedrijf
Interakt
Omroep
NCRV TV

Titel: Toen was ik al beroemd
Jaar: 2010
Duur : 40 minuten
Categorie: Korte Documentaire
Competities: Jaaroverzicht
Editie: NFF 2010

NFF Archief

Informatie over deze film, televisie- of interactieve productie bevindt zich in het NFF Archief. In het NFF Archief staat informatie over producties die in de afgelopen festivaledities vertoond zijn. Het NFF beschikt niet over dit materiaal, daarover kun je contact opnemen met de producent, distributeur of omroep. Oudere films zijn soms ook terug te vinden bij Eye Filmmuseum of bij het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid.

Stills

Still
Still