Een laatste Mohikaan

Rolf Orthel (Den Haag, 1936) combineerde ooit als filmmaker regie en productie. Van een logline of een premisse hadden hij en zijn filmende tijdgenoten nog niet gehoord. Orthel vertelt over zijn passie voor film, over filmen toen en nu en over het belang van lesgeven. En vooral houdt hij een pleidooi voor filmmaken als een zoektocht; een avontuur zonder al te strak geschreven scenario's en vooraf vastgelegde uitkomsten. En passant komt een stuk (Nederlandse) filmgeschiedenis in bijzonder archiefmateriaal voorbij, maar is er ook oog voor de actualiteit.