Ga naar inhoud
Documentaire over het oudste apenlaboratorium ter wereld in het voormalig Russische Abchazië. De medewerkers hopen dat het tachtigjarig jubileum het startsein is voor een nieuw begin.
Het pleister valt van de muren, de tralies van de hokken zijn roestig. Troosteloosheid alom in het Suchum Primaten Centrum. Toch werd in dit instituut in Abchazië, opgericht in 1927, ooit vooruitstrevend onderzoek gedaan naar het leven der apen. Tijdens de gewelddadige afscheiding van Georgië in 1992/1993 van de Sovjet-Unie bleef ook deze trots van het land - de Amerikanen bouwden laboratoria naar hun model - niet gespaard. De apenkolonie vluchtte het woud in en liet zich sindsdien niet meer zien. Toch brengt een van de medewerkers trouw eten naar het onherbergzame gebied waar ze volgens hem nog steeds zitten. Het wordt opgegeten, dat is voor hem voldoende bewijs. Regisseur Astrid Bussink stuitte op dit onderwerp na het lezen van een krantenartikel over experimenten om mens en aap te kruisen. In zwart-wit toont archiefmateriaal hoe primaten onder het mes gaan of in een groot apparaat worden rondgeslingerd. De onderzoeken richten zich naast kanker ook op de ruimtevaart. De documentaire volgt de aanloop en het verloop van het symposium dat ter ere van het tachtigjarig jubileum van het Centrum wordt georganiseerd en hopelijk een startsein is voor een nieuw begin.

Credits

Uitvoerend Producent
Set geluid
Geluidsnabewerking
Sound Design
Productiebedrijf
Zeppers Film & TV
Omroep
NTR
Distributie
NPO Sales

Titel: De verloren kolonie
Jaar: 2008
Duur : 1 uur, 30 minuten
Categorie: Lange Documentaire
Competities: Hoofdprogramma
Editie: NFF 2008

NFF Archief

Informatie over deze film, televisie- of interactieve productie bevindt zich in het NFF Archief. In het NFF Archief staat informatie over producties die in de afgelopen festivaledities vertoond zijn. Het NFF beschikt niet over dit materiaal, daarover kun je contact opnemen met de producent, distributeur of omroep. Oudere films zijn soms ook terug te vinden bij Eye Filmmuseum of bij het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid.

Stills

Still