Een semi-wetenschappelijke onderzoeksdocumentaire naar pareidolie (betekenisvolle beelden zien in toevallige structuren zoals rotsen) bij bewoners van de omgeving van Lourdes en Loch Ness.
Ondertitel: 'een studie naar de randvoorwaarden van pareidolie'. Pareidolie, van het Griekse para (naast) en eidolon (beeld), wordt gedefinieerd als 'De geneigdheid van het brein in toevallige structuren betekenisvolle patronen te herkennen.' Met een semi-wetenschappelijke houding benadert regisseur Blom geïnterviewden in een vast patroon. Geïntroduceerd door landschapsopnamen, pareidolische close-ups en een computergeanimeerde landkaart worden genummerde subjects geïnterviewd in de buurt van Lourdes en Loch Ness - gebieden waar Blom een verhoogde pareidolie verwacht. Elke geïnterviewde krijgt als talking head enkele standaardvragen (naar de favoriete dood, lievelingseten, slechte karaktereigenschappen enzovoorts) en toont daarna meer of minder pareidolisch interessante voorwerpen. Daaronder stenen, druipsteen en een tomaat, waarin gezichten of dieren worden herkend. Blom beoordeelt eenieder na afloop met een pareidolisch percentage. De film begint en eindigt met schoolkinderen die een voorgedrukte krabbel afmaken tot een hele tekening.
Credits
Regie
Producent
Scenario
Camera
Set geluid
Geluidsnabewerking
Montage
Productiebedrijf
Volya Films
Distributie
De Filmbank
NFF Archief
Informatie over deze film, televisie- of interactieve productie bevindt zich in het NFF Archief. In het NFF Archief staat informatie over producties die in de afgelopen festivaledities vertoond zijn. Het NFF beschikt niet over dit materiaal, daarover kun je contact opnemen met de producent, distributeur of omroep. Oudere films zijn soms ook terug te vinden bij Eye Filmmuseum of bij het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid.
Stills
