Ga naar inhoud
Co Westerik wordt beschouwd als een van de belangrijkste naoorlogse Nederlandse kunstenaars. De camera kruipt zo dicht op de schilderijen dat duidelijk wordt hoe verontrustend zijn beeldtaal kan zijn.
Kunstschilder, aquarellist, tekenaar en graficus Co Westerik, geboren in Den Haag in 1924, wordt beschouwd als een van de belangrijkste figuratieve naoorlogse Nederlandse kunstenaars. Westerik werkt in een minutieus realistische stijl, maar de voorstellingen zijn eerder een vertekening van de werkelijkheid dan een exacte weergave. In een van Westeriks bekendste schilderijen snijdt een vinger zich aan gras, maar lijkt het tegelijkertijd of de vinger gras eet. Hoe verontrustend en bevreemdend Westeriks beeldtaal kan werken, laat regisseur Jan Wouter van Reijen zien door met de camera heel dicht op de schilderijen te kruipen. Het is Van Reijens tweede documentaire over de schilder. Vijf dichters maakten een gedicht bij het werk van Westerik. Rutger Kopland dichtte: '...Ik wil het niet zien, maar het moet/hoe die hond en die hand/in honderden andere/veranderen, hoe wij dat/niet meer zijn.'

Credits

Producent
Productiebedrijf
Interakt
Distributie
Filmmuseum Distributie

Titel: Ik wil het niet zien, maar het moet
Jaar: 2002
Duur : 1 uur, 21 minuten
Categorie: Lange Documentaire
Competities: Jaaroverzicht
Editie: NFF 2002

NFF Archief

Informatie over deze film, televisie- of interactieve productie bevindt zich in het NFF Archief. In het NFF Archief staat informatie over producties die in de afgelopen festivaledities vertoond zijn. Het NFF beschikt niet over dit materiaal, daarover kun je contact opnemen met de producent, distributeur of omroep. Oudere films zijn soms ook terug te vinden bij Eye Filmmuseum of bij het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid.