Flikker

Rob de Vries ontwikkelde al vroeg een interesse voor filmen met zijn 8mm-camera. En voor de herenliefde. Eind jaren zeventig vertrok hij van Rotterdam naar het toen bruisende Amsterdam, waar de homobeweging explosief groeide. Samen met allerhande artiesten, militante homo's en potten trok hij door het land om te protesteren tegen homohaat. En alles werd door hem gefilmd. Soms op documentaire wijze, een andere keer koos hij voor de fictievorm, zoals bij zijn filmpjes over een coming out of het thema potenrammers. Aan de hand van dit historische materiaal en de verhalen van De Vries, leidt de documentaire ons door een boeiend privéleven en de belangrijke periode van de homo-emancipatie in de jaren zeventig en tachtig, een tijd dat Nederland daar maar matig voor open stond. Te beginnen bij De Vries' eerste stappen op filmgebied (sfeerbeelden van een Rotterdamse brug à la Joris Ivens), gevolgd door zijn eigen trouwfilm tot beelden van optredens van artiesten met kleurrijke namen als Het Valse Nichtenkoor en Tedje en de flikkers.