Ga naar inhoud
Experimentele speelfilm over verwachtingspatronen van filmkijkers en de optische illusies die deze in hun eigen hoofd creëeren.
Experimentele speelfilm over verwachtingspatronen van filmkijkers en de optische illusies die deze in hun eigen hoofd creëren. Vooral met beelden toont De zee die denkt dat niets is wat het lijkt. Een man, bekend als de zanger Rick de Leeuw, lijkt in een normale kamer te ontwaken en in straatinterviews worden voorbijgangers onderworpen aan de strikvraag 'wat ben jij'? Centraal staat een scenarist die het script schrijft van De zee die denkt. Hij typt wat hij doet en doet wat hij typt. Op zoek naar het antwoord op de vraag 'hoe worden we gelukkig' toont hij via wonderbaarlijke voorbeelden dat onze wereld alleen in ons bewustzijn bestaat. Gaandeweg de film word de kijker bewust van het eigen verwachtingspatroon en blijkt men niet naar een film, maar naar zichzelf te kijken.

Titel: De zee die denkt
Jaar: 2000
Duur : 1 uur, 40 minuten
Categorie: Speelfilm
Competities: Het Uur van de Wolf - 20 jaar
Editie: NFF 2015

Kunst & CultuurDrama

NFF Archief

Informatie over deze film, televisie- of interactieve productie bevindt zich in het NFF Archief. In het NFF Archief staat informatie over producties die in de afgelopen festivaledities vertoond zijn. Het NFF beschikt niet over dit materiaal, daarover kun je contact opnemen met de producent, distributeur of omroep. Oudere films zijn soms ook terug te vinden bij Eye Filmmuseum of bij het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid.