De lange adem van Zuilen

De Utrechtse wijk Zuilen werd een lange tijd als de probleemwijk van Utrecht gezien. Criminaliteit en discriminatie drukten een stempel op de grauwe verpauperde woonwijk. In de zomer van 1995 verhuisde filmmaakster Esther Pennarts naar Zuilen en haar eerste kennismaking was dan ook verre van aangenaam: junks, dealers, brandstichting en rondhangende jongeren zorgden voor een angstig leefmilieu. In De lange adem van Zuilen onderzoekt de filmmaakster de vele 'eilandjes' die de wijk heeft. Het is een Utrechtse volkswijk waar ook mensen met hoge inkomens, allochtonen en 'generatie-op-generatie-werklozen' wonen. In haar debuutdocumentaire ontmoet Pennarts de bewoners. Uit liefde voor hun wijk vluchten zij niet voor de problemen, maar zoeken samen naar een oplossing om de wijk veilig en leefbaar te maken.