Ga naar inhoud
Portret van de voormalige Cobra-kunstschilders Corneille, Anton Martineau en Jan Sierhuis, die reflecteren op hun gevorderde leeftijd en de onverslijtbare schilderkunst.
Remco Campert leest voor uit zijn roman Het satijnen hart (2006), over een kunstschilder die de ouderdom als een loden last ervaart. Deze documentaire geeft een portret-in-drievoud van de kunstenaar als oude man. Corneille, Anton Martineau en Jan Sierhuis maakten ooit naam met de befaamde Cobrastijl. Ze zijn nog actief, maar de jaren wegen zwaar. Martineau schildert vol vitaliteit een weelderig naakt, maar de verkoop verloopt moeizaam: 'Ik blijf doorgaan, al moet ik met schoensmeer en tandpasta verder schilderen'. Het werk van Sierhuis daarentegen verkoopt als warme broodjes, al doet hij er op een vernissage niet gewichtig over. De schilders laten hun schilderijen liever voor zich spreken, halen herinneringen op aan de Tweede Wereldoorlog en bezoeken plekken die verbonden zijn met Vincent van Gogh. Over hun nagedachtenis maken ze zich niet te sappel. Corneille: 'Ik ben er zeker van dat mijn schilderijen de tijd zullen doorstaan.'

Credits

Producent
Uitvoerend Producent
Set geluid
Geluidsnabewerking
Muziek
Sound Design
CineMeta Digital BV
Productiebedrijf
Interakt
Omroep
AVRO TV
Distributie
Interakt

Titel: Corneille, Martineau, Sierhuis Schilderen is mijn zuurstof
Jaar: 2008
Duur : 55 minuten
Categorie: Korte Documentaire
Competities: Hoofdprogramma
Editie: NFF 2008

NFF Archief

Informatie over deze film, televisie- of interactieve productie bevindt zich in het NFF Archief. In het NFF Archief staat informatie over producties die in de afgelopen festivaledities vertoond zijn. Het NFF beschikt niet over dit materiaal, daarover kun je contact opnemen met de producent, distributeur of omroep. Oudere films zijn soms ook terug te vinden bij Eye Filmmuseum of bij het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid.