Ga naar inhoud
De kliffen van Beachy Head zijn niet alleen een, vooral bij senioren, geliefde trekpleister, maar hebben tevens de twijfelachtige eer de populairste natuurlijke zelfmoordplek ter wereld te zijn.
'It's not a trip to paradise, it's a way out of hell.' Dat zegt Bill Hull, een van de weinigen die van de indrukwekkende kliffen van Beachy Head af sprongen en het kunnen navertellen. Roel van Broekhoven portretteert in zijn klassiek opgebouwde film niet alleen deze 'geluksvogels', maar ook degenen die hen terug naar boven brachten en Beachy Head zelf. De plek is niet alleen een vooral bij senioren geliefde trekpleister, maar heeft tevens - zoals medisch archivaris John Surtees vaststelt - de twijfelachtige eer de populairste natuurlijke zelfmoordplek ter wereld te zijn (de laatste twee decennia gemiddeld 17 per jaar). De documentaire geeft inzicht in de motieven van de springers - variërend van liefdesverdriet tot gitzwarte existentiële levensangst - van wie niet iedereen blij is met zijn tweede kans. Huiveringwekkend zijn de verhalen over de terloopsheid van de daad ('Ik dronk nog een pint') en Hulls rolstoelbezoek aan Beachy Head waar, door een luguber toeval, net een lijk van een minder fortuinlijke springer wordt opgehaald.

Titel: Beachy Head
Jaar: 2002
Duur : 59 minuten
Categorie: Korte Documentaire
Competities: Jaaroverzicht, Gouden Kalf Competitie
Editie: NFF 2003

NFF Archief

Informatie over deze film, televisie- of interactieve productie bevindt zich in het NFF Archief. In het NFF Archief staat informatie over producties die in de afgelopen festivaledities vertoond zijn. Het NFF beschikt niet over dit materiaal, daarover kun je contact opnemen met de producent, distributeur of omroep. Oudere films zijn soms ook terug te vinden bij Eye Filmmuseum of bij het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid.